Historia pierwszego dziesięciolecia parafii Chrząstowo (1945-1955) spisana przez ks. kanonika Ferdynanda Deglera, proboszcza.
Parafia Chrząstowo powstała w XIV wieku i ze swymi filiami Barkowo i Biskupnica tworzyła odrębny system parafialny. Początkowo każdy z tych trzech kościołów miał swego duszpasterza. Zawieruchy religijne wieku XVI, spowodowane reformacją, przyniosły ubytek katolików, a brak księży był powodem, że te trzy kościoły przyłączone zostały do parafii Człuchów, do której już poprzednio 5 kościołów należało.
Dopiero 16 marca 1873 roku otrzymało Chrząstowo razem z dwoma sąsiednimi kościołami swego duszpasterza: wikariusza lokalnego ks. Edwarda Schulz z Tczewa. W maju 1905 r. został obwód duszpasterski Chrząstowo ze swymi filiami Barkowo i Biskupnica znów jako parafia ustanowiony i do roku 1910 przez administratora zarządzany: ks. Piotr Kujawa.
W lipcu 1910 r. objął parafię profesor teologii przy seminarium duchownym w Pelplinie ks. dr Adalbert Schulte, a 16.08.1910 został jako pierwszy proboszcz instituowany. Parafią zarządzał do listopada 1932 r., gdyż na wskutek podeszłego wieku i choroby odchodził do emerytury.
Od 1 lutego 1933 r. zarządza parafią jako drugi z rzędu proboszcz ks. Ferdynand Degler, któremu Ordynariusz Diecezji Gorzowskiej Najprzewielebniejszy Ksiądz Infułat Zygmunt Szelążek z dniem 18,06..1954 r. za położone dla parafii zasługi, ofiarną pracę zwłaszcza w czasie po 1945 r. nadał honorowy tytuł Kanonika.
Parafia Chrząstowo należy do dekanatu Człuchów. Dekanat Człuchów jak również dekanaty Złotów i Lębork należały do roku 1920 do diecezji Chełmińskiej.
Kościoły na terenie parafii Chrząstowo.
Kościół parafialny w Chrząstowie drewniany z dachem gontowym, został zbudowany przy końcu XVII wieku, a w roku 1887 powiększony. Wielki ołtarz z obrazem „Wniebowstąpienia Matki Boskiej” pochodził z kaplicy zamkowej w Człuchowie. Tytuł kościoła: Wniebowzięcie N.M.P.
W dniu 7 maja 1945 r. wybuchł w Chrząstowie pożar, spowodowany nieostrożnością małoletnich dzieci, którego pastwą stało się 50 zabudowań, również kościół parafialny spłonął doszczętnie z wszystkim, co się w nim znajdowało. Z tego powodu ks. Proboszcz Degler opuścił plebanię, w której od roku 1933 zamieszkiwał i wyprowadził się do domu prywatnego. W plebanii urządził kaplicę i z biegiem czasu wyposażył ją w to, co potrzebne, także zakrystię (szafa na sprzęty kościelne oraz stół) i biuro znajdujące się w plebanii (szafa do ksiąg parafialnych, szafa do akt parafialnych, biurko i krzesła)
Kościół katolicki w Barkowie, zbudowany prawdopodobnie 1713 r. – pod wezwaniem Św. Trójcy – w roku 1945 stał się pastwą naumyślnie wywołanego pożaru.
Wtedy uszkodzony kościół poprotestancki (zbudowany w 1907) został przez ludność katolicką w Barkowie z dobrowolnych ofiar odnowiony i dnia 14 lipca 1946 jako kościół katolicki pod wezwaniem św. Trójcy z upoważnieniem władzy duchownej w Gorzowie przez ks. Proboszcza Deglera poświęcony.
W dniu poprzedzającym poświęcenia kościoła, poświęcony został również i dzwon tego kościoła.
Kościół katolicki w Biskupnicy pochodzi z drugiej połowy XVIII wieku. Wieża kościoła ma ośmio graniastą gontem kryta kopułę. W kościele znajdują się 2 dzwony z bronzu. Tytuł kościoła: Podwyższenia Krzyża św. Kościół katolicki w Biskupnicy okazał się jednak za mały, dlatego uszkodowany kościół poprotestancki w Biskupnicy (zbudowany w roku 1885) został dzięki ofiarnej pomocy ludności katolickiej w Biskupnicy odremontowany i wymalowany i na mocy upoważnienia władzy duchownej przez ks. Proboszcza Deglera jako kaplica publiczna pod wezwaniem „Podwyższenia Krzyża św.” w dniu 28.06.1953 roku poświęcony. Również w tym kościele 2 znajdujące się dzwony zostały w przeddzień poświęcone.
księgi parafialne:
Księga Chrztów od 1873
Księga zmarłych od 1873
Księga małżeństw od 1873